Piekary

Piekary to miejscowość położona malowniczo na lewym (zachodnim) brzegu Wisły, w przełomowym jej odcinku,zwanym Brama Tyniecka. naprzeciw opactwa Benedyktynów w Tyńcu. To stąd roztacza się najpiękniejszy widok na klasztor w Tyńcu  i na Bielanach. Sołectwo jest częścią Jury Krakowsko - Częstochowskiej i wchodzi w skład Bielańsko Tynieckiego  Parku Krajobrazowego. Dlatego też od dawna Piekary są celem wycieczek i miejscem  wypoczynku mieszkańców Krakowa  i okolicznych miejscowości.

Po raz pierwszy nazwa "Pekare" pojawia się w dokumencie Leszka Czarnego z 1286 roku zawierającym zezwolenie dla oo. Benedyktynów na zakładanie miast i wsi na prawie niemieckim. Na miejscu dzisiejszej wsi prawdopodobnie znajdowała się osada piekarzy (stąd nazwa wsi) należąca do grodu w Tyńcu. Pierwszy dokument wzmiankujący nadanie prawa niemieckiego Piekarom datowany jest na 25 czerwca 1367 roku, a lokacja przypisywana jest królowi Kazimierzowi Wielkiemu. Jest to jednak falsyfikat. Prawdziwe nadanie Piekarom prawa niemieckiego nastąpiło w 1456 roku za panowania Kazimierza Jagiellończyka.  Historyczny moment dla okolic Piekar to przemarsz wojsk Jana III Sobieskiego , które stoczyły z Turkami bitwę pod Wiedniem w 1683 roku. W latach 1768-1772 działała w Polsce konfederacja barska. To quasi- powstanie walczyło z "wezwanymi" przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego wojskami rosyjskimi pod hasłem obrony wiary i wolności. Jedną z najważniejszych twierdz konfederatów był klasztor w Tyńcu, z którego próbowali m.in. zdobyć Kraków. Właśnie z Piekar wojska rosyjskie pod dowództwem Suworowa wielokrotnie próbowały zdobyć tą twierdzę. Konfederacja zakończyła się jednak klęską i pierwszym rozbiorem Polski (1772). To tutaj w 1793 roku Tadeusz Kościuszko spotkał się z gen. Józefem Wodzickim, aby przekonać go do przyłączenia się do przygotowującego się powstania. W wyniku trzeciego rozbioru Polski (1795) Piekary znalazły się w zaborze austriackim. 

Sołtys:
Zofia Pyla
tel.501796217
mail: zofia.pyla@gmail.com